Max Schlichting studeerde in Berlijn en werkte, tijdens een studiereis door Holland in 1889, enige tijd in Katwijk. Omstreeks 1898 trok hij naar Parijs, een stad die rond 1900 een buitengewone aantrekkingskracht had op jonge kunstenaars. Hij vond er vrijheid, maakte er kennis met het werk van de Franse impressionisten en vond in het geanimeerde stadsleven van de boulevards, cafés en uitspanningen een schat aan onderwerpen. Nadat hij zich in Berlijn had gevestigd maakte hij naam met stadsgezichten en mondaine voorstellingen, zowel van Berlijn als van Rome en Venetië. Max Schlichting was erelid van de Verein Berliner Künstler.