Karl Holleck-Weithmann schilderde voornamelijk landschappen, die door het soms sterke contrast tussen (zon)licht en schaduw een geheimzinnige uitstraling hebben. De schilder kreeg zijn opleiding aan de academies van München en Berlijn en vestigde zich uiteindelijk rond 1895 in de laatstgenoemde stad. Hij maakte studiereizen naar de Alpen en verbleef regelmatig op het eiland Rügen en in het Noord Duitse Zeven, waar een kleine kunstenaarskolonie was gevestigd. Holleck-Weithmann exposeerde rond 1903 en 1909 bij de Berliner Secession, opgericht door de moderne kunstenaars van die tijd.