Johan Bakker, geboren in het Groningse Baflo, woonde het grootste deel van zijn leven in het nabijgelegen Warffum, waar het weidse landschap vaak het thema van zijn werk vormde. Na een tekenopleiding aan de Academie Minerva in Groningen en onder invloed van zijn vrienden Jan van der Zee en Ekke Kleima ontwikkelde hij een stijl die kenmerkend was voor de Groninger Ploeg, waar hij ook in 1953 lid van werd. Met een vlotte penseelvoering en een expressief kleurgebruik schilderde hij zijn landschappen. In 1958 verhuisde hij naar het Gelderse Bennekom, waar hij tot zijn dood bleef wonen. Ook hier schilderde hij in zijn directe omgeving, ditmaal bosgezichten die bijna neigen naar het non-figuratieve.