Sluit menu
Sluit menu
De schilderes Jeanne Bieruma Oosting bracht haar jeugd door op grote familielandgoederen in Lochem en Friesland. Dit relatief geïsoleerde bestaan, in nauw contact met de natuur, had een grote invloed op de thema's van haar werk: de dieren in haar tuin, landschappen en dorpsgezichten vanuit de gebieden waar ze woonde. Ze schilderde ook portretten. Ze beheerste een groot aantal technieken en experimenteerde er vrijelijk mee. Haar onderwerpen, waarin de man domineert met zijn angsten, dromen en visioenen, waren zeer ongebruikelijk voor een vrouw in haar tijd.
Geboren in een aristocratisch milieu, waar een artistieke carrière voor een meisje werd afgekeurd, trok Bieruma Oosting zich niets aan van de conventies van haar tijd aan en zette haar diepste wens om kunstenaar te worden door. In haar lange loopbaan schiep ze een omvangrijk oeuvre dat olieverfschilderijen, aquarellen, grafiek en werken op papier omvat. Gedreven en gepassioneerd in haar kunstenaarschap was zij een van de vooruitstrevende vrouwen die begin 20e eeuw streden voor een vrij en zelfstandig leven. Tijdens haar leven maakte ze vrijwel alle 20e-eeuwse moderne kunststijlen en stromingen mee, maar zou ze altijd figuratief blijven werken.
Vanaf haar zestiende krijgt Oosting haar eerste schilderlessen in Lochem, waar haar ouders vanuit haar geboortestad Leeuwarden naar toe trokken. Daarna komt ze onder de hoede van de Deventer schilder Paul Bodifée. Ondanks dat haar oudere ernstige bezwaren hebben tegen een vervolgopleiding in de kunst, zij zou hiermee haar huwelijkskansen maar verspillen, zet Jeanne haar artistieke plannen door. Ze schrijft zich in aan de School voor Kunst en Kunstnijverheid in Haarlem en trekt daarna naar Den Haag waar ze les krijgt van Albert Roelofs en Willem van Konijnenburg. Daarnaast volgt ze lessen op de Koninklijke Academie van Beeldende Kunsten in Den Haag. In die jaren sluit ze zich ook aan bij Pulchri Studio in Den Haag en De Onafhankelijken in Amsterdam.
Aangemoedigd door de beeldhouwster Charlotte van Pallandt vertrekt Oosting in 1929 naar Parijs, waar zij elf jaar zal doorbrengen. Daar raakt haar ontwikkeling als mens en als kunstenaar in een stroomversnelling en neemt haar carrière een grote vlucht. Ze stort zich in het nachtleven, maakt kennis met de (lesbische) liefde en vindt vriendschap en collegialiteit in de kring rond Conrad Kickert en Wim Oepts. Ze leert nieuwe druktechnieken bij de grafische kunstenaar Stanley Hayter, waarmee ze internationaal naam maakt, vooral met haar reeks schetsen van vrouwelijke naakten in bordelen. Na de uitbraak van de Tweede Wereldoorlog keert Jeanne terug naar Amsterdam. Als haar moeder enkele jaren na de oorlog overlijdt, kan zij zich met een erfenis een buitenhuis in Almen permitteren en woont dan afwisselend in Amsterdam, Almen en Parijs. In Almens ontvangt ze vrienden als Adriaan Roland Holst, Charlotte van Pallandt en Kees Verwey. Daarnaast maakt ze reizen binnen Europa, maar ook naar de Verenigde Staten en frist ze haar kennis van grafische technieken regelmatig op in het atelier van Hayter in Parijs.
Bieruma Oosting oogstte veel waardering voor haar werk, meestal uitgevoerd in een min of meer impressionistische stijl. Vanaf ca 1940 verandert geleidelijke aan haar coloriet van donkere bruintonen naar een expressionistisch kleurenpalet en worden haar doeken steeds kleurrijker en zonniger. Ze schilderde tot op hoge leeftijd en sterft op 96-jarige leeftijd in Almen.
