Voor hij besloot kunstschilder te worden, was Jean-François Raffaëlli acteur en speelde hij in het Théâtre Lyrique in Parijs. Hij ging in de leer bij de historieschilder Jean Léon Gérôme, en debuteerde op de Salon in 1870. Aanvankelijk schilderde Raffaelli genretaferelen, en vanaf 1879 werden Parijse stadstaferelen zijn hoofdthema. Hierbij was zowel het dagelijks leven van de ‘haute bourgeoisie’ als dat van de laagste klassen zijn onderwerp. Ook schilderde hij landschappen, portretten, (bloem)stillevens en oriëntaalse voorstellingen. De kunstenaar bewoog zich in de kring van de impressionisten, en nam in 1890 en 1891 deel aan hun tentoonstellingen. Raffaelli maakte als graficus en illustrator eveneens opmerkelijke ontwerpen voor affiches. Hij werd meermaals voor zijn werk onderscheiden.