Sluit menu
Sluit menu
Na een rusteloze periode van werken, academiebezoek, varen en schilderen in een atelier aan de rue Santeuil in Parijs studeerde de schilder-schrijver-beeldhouwer Jan Cremer af aan de Parijse academie. In 1958 had hij zijn eerste eenmansexpositie in Galerie de Posthoorn in Den Haag, in 1960 in het Stedelijk Museum in Amsterdam met breed geschilderde abstracties die hij aanduidde als 'peinture barbarisme', een vorm van schilderkunst die zich oprichtte op de puinhopen van de oude esthetica. 'Het is allemaal rotzooi, estetika', stelde de achttienjarige barbarist. 'Ik sodemieter verf op een doek, ik druip, spat, sla, schop, ik vecht met verf en soms win ik'. Tussen 1960 en 1963 woont hij drie jaar op Ibiza waar hij zijn werkwijze voortzet. Daarna vertrekt hij voor langere tijd naar New York waar hij schildert, schrijft en films maakt. Daarnaast is hij freelance verslaggever en kunstcriticus bij De Haagse Post en Vrij Nederland en werkt hij als decorontwerper. In 1964 verschijnt zijn boek 'Ik Jan Cremer', waarmee hij in heel Nederland bekend zou worden.
