James Carroll Beckwithkunstenaar • kunstschilderHannibal (Verenigde Staten) 1852-1917 New York

James Carroll Beckwith was een Amerikaanse impressionistische kunstenaar gespecialiseerd in landschaps-, portret- en genrestukken. Na zijn studie aan de Chicago Acadamy of Design en de National Academy of Design in New York verbleef hij tussen 1873 en 1878 in Europa, waar hij voornamelijk in Parijs woonde. Daar ging hij samen met John Singer Sargent in de leer op het atelier van Emile Carolus-Duran, een van de meest gewaardeerde portretschilders van de Franse high society in die tijd. Met collega-kunstenaar William Merritt Chase keerde hij in 1878 terug naar New York, waar ze beiden als docent werden aangenomen bij de Art Students League. Beckwith kreeg intussen steeds meer bekendheid, vooral met zijn portretten van vrouwen uit de hogere klasse, militairen, componisten en schrijvers. Daarnaast was hij een gewiekste zakenman en entertainer. Hij kleedde zich flamboyant in lichtgekleurde pakken en gewaagde vesten en hij en zijn vrouw Bertha Hall hielden regelmatig culturele bijeenkomsten. In 1910 verkocht hij de inhoud van zijn atelier en verhuisde met zijn vrouw voor twee jaar naar Italië. Weer terug in New York had hij steeds meer moeite met de daar heersende tijdgeest omdat zijn conservatieve schilderstijl niet in overeenstemming was met de veranderende smaak. Beckwith zou zijn leven lang trouw blijven aan de idealen van de Franse academische schilderkunst en was fel gekant tegen ‘de nieuwe kunst’ die zich aan het begin van de twintigste eeuw openbaarde. In 1917 begon hij met het schrijven van een autobiografie, maar hij stierf voordat hij deze af kon maken. Zijn vrouw schonk het manuscript aan de National Academy of Design. Beckwith ontving verschillende onderscheidingen, waaronder een eervolle vermelding op de Parijse Expositie van 1889 en een gouden medaille op de Atlanta Expositie van 1895.