Na een moeilijk begin als porseleinschilder wordt Jacques Alfred Brielman in Parijs leerling van de landschapschilder Eugène Lavieille. Via deze leermeester maakt hij kennis met de School van Barbizon. Het schilderen in de vrije natuur, de weergave van stemming en lichtval en een goed oog voor de schoonheid van het Franse landschap zijn voortaan bepalend voor zijn oeuvre. Behalve landschappen schilderde Brielman ook verfijnde boeketten en bloemstillevens.