Huib Luns was een veelzijdig mens en kunstenaar. Behalve schilder was hij beeldhouwer, tekenaar, lithograaf, boekbandontwerper, schrijver van boeken over de Nederlandse schilderkunst en ontwierp hij penningen. Na lessen op de Teekenschool Hendrick de Keijser van Theo Molkenboer studeerde hij aan de Rijksnormaalschool voor tekenleraren in Amsterdam en aan de avondschool aan de Rijksacademie waar hij bevriend raakte met Jan Sluijters. In 1904 zouden Luns en Sluijters samen deelnemen aan de Prix de Rome waarbij Sluijters de prijs won. Van 1908 tot 1917 gaf hij les aan de Rotterdamse Academie, was daarop tot 1923 directeur van de Academie van Den Bosch en werd vanaf dat jaar directeur van het Rijksinstituut tot Opleiding van Tekenleraren in Amsterdam. Van 1931-1942 was bekleedde hij de functie van hoogleraar Handtekenen en Kunstgeschiedenis aan de Technische Hogeschool in Delft. Luns was een efficiënt organisator en geliefd als bestuurder en docent, zijn colleges trokken volle zalen. Het oeuvre dat hij als kunstenaar opbouwde was al even gevarieerd als dat van zijn drukke bezigheden daarnaast. Zijn schilder- en tekenwerk bestond uit een groot aantal portretten van vooraanstaande Nederlanders, naakten, elegante vrouwen in zonovergoten landschappen, stillevens, en kleurrijke landschappen die hij vaak tijdens zijn reizen naar zuidelijke sferen maakte, waaronder strand- en stadsgezichten. Zijn stijl varieerde van realistisch – verwant aan die van Molkenboer – en symbolistisch tot een los impressionistisch palet. Naast schilderen en tekenen maakte hij ook litho’s en wandschilderingen. Bekend werd hij ook met zijn publicaties over kunst, waarvan ‘Holland Schildert’, een overzicht van de schilderkunst van zijn tijd uit 1940 de belangrijkste was. Luns reisde veel en van een aantal belangrijke kunststeden die hij bezocht schreef hij een serie reisgidsen, ‘Tien wandelingen in... ‘. Binnen de kunstwereld was hij een actief en gezien figuur – hij was o.a. lid van Arti et Amicitiae, Sint Lucas en Pulchri Studio, bekleedde diverse bestuursfuncties en werd meermaals in binnen-en buitenland onderscheiden. Luns was vader van een gezin met zes kinderen, van wie de latere minister van Buitenlandse Zaken, Joseph Luns wel de bekendste was.