Hendrikus van de Sande Bakhuyzen werd in 1795 in Den Haag geboren en ontwikkelde zich tot een van de belangrijkste veeschilders van de Hollandse romantiek. Zijn bron van inspiratie was het werk van de vermaarde 17e-eeuwers Aelbert Cuyp en Paulus Potter, zowel in compositie als in nauwkeurige weergave van de anatomie en het karakter van de dieren. Aan zijn werken ging een grondige studie van natuur en dieren vooraf. Van de Sande Bakhuyzen was dan ook een van de eerste schilders die begon met het maken van olieverfschetsen in de natuur. Een gebruik dat later bij zijn leerlingen Willem Roelofs en Pieter Stortenbeker, en bij de schilders van de Haagse School, algemeen ingang zou vinden.