De traditie van het Hollandse 17e-eeuwse bloemstilleven werd door Gerardine van de Sande Bakhuyzen in de 19e eeuw op geheel eigen wijze voortgezet. Onder invloed van de School van Barbizon en de Franse impressionisten staat bij haar niet meer de symboliek van de bloemen centraal, maar hun specifieke karakter en de sfeer die ze uitstralen. Kenmerkend zijn haar composities van bloemen en vruchten met decoratieve bladsoorten en takken die zij niet schikt, maar schijnbaar achteloos op de bosgrond neerlegt.