Opgeleid aan de academie van Brussel debuteerde François Huygens rond 1838 samen met Jean-Baptiste Robie als porseleinschilder. Daarna specialiseerde hij zich in jachtstillevens met dood wild en pronkstillevens met fruit en bloemen. Geleidelijk aan werden zijn composities natuurlijker en verwerkte hij ook wilde bloemen in zijn boeketten, die soms achteloos op de bosgrond lijken te zijn neergelegd. Samen met de schilder Louis Dubois was Huygens in België een van de stuwende krachten achter dit realisme, dat uitging van de eigen observatie in plaats van academische regels.