De Franse genreschilder en lithograaf Éduard Pingret debuteerde in 1810 op 22-jarige leeftijd in de Parijse salon en had meteen succes met zijn portretten en historische genrestukken in academische, realistische stijl. Geen wonder, want hij had les gehad in Parijs van de befaamde Jacques-Louis David, schilder van historiestukken en portretten en van Jean-Baptiste Regnault, bekend van zijn historische en mythologische voorstellingen. Op gegeven moment had Pingret genoeg van het portretteren van rijke Parijzenaren, pakte zijn schilderspullen in en trok via Noord-Afrika naar Mexico-Stad, waar hij vijf jaar zou verblijven. Hij portretteerde er weer welgestelde burgers, nu Mexicanen. Maar ditmaal lokte het avontuur van de charmes van het landleven die hem uitnodigden tot het schilderen van ‘costumbrismo’ genretaferelen; een onderdeel binnen de genreschilderkunst dat de manieren en gebruiken van het dagelijkse leven in Spaanstalige gebieden vastlegde, soms met lichte satirische ondertoon en romantisering van folkloristische details. Pingret schilderde er vele genrestukken van Mexicaanse interieurs die hem in heel Amerika naam en faam brachten.