Conradijn Cunaeus was een dierenschilder, vooral van honden, en leerling van de portretschilder Nicolaas Pieneman. Schilderijen van honden en katten ontstonden als apart genre in de tweede helft van de 19e eeuw. Voordien speelden deze dieren een ondergeschikte rol als stoffering van genrestukken, landschappen en portretten. In het nieuwe genre kregen zij allerlei menselijke emoties, deugden en ondeugden toegemeten. Belangrijke vertegenwoordigers van het dierstuk waren, naast Cunaeus, o.a. Otto Eerelman en Henriëtte Ronner-Knip.